De reissector ketting herstelde zich weer, sneller dan eigenlijk mogelijk is, van de kopstoot die veroorzaakt werd door de vierde gedwongen sluiting van luchthavens in een jaar dat nog geen twee kwartalen ver is. Dit keer kwam het ultrahard aan, door de late timing: de reacties die TravMagazine bij elkaar sprokkelde spreken boekdelen.
De stakingsdrift blijkt niet weg, integendeel: de combinatie van opportunistische vakbondsbonzen, heethoofden en soms terecht kwade werknemers, maakt dat er al nieuwe voor de deur staan. Het resultaat is een nieuw fenomeen binnen de wereld van reisindustrie professionals: “stakingsangst”.
In principe is morgen dinsdag 20 mei en donderdag 22 mei weer zo’n stakingsdag. Voor het spoor begint die dag traditiegetrouw vanavond: vanaf 22u wordt het gokken of je trein rijdt of niet.
Verder lijkt het wel alsof de verklaringen en de persberichten van vorige keren door alle partijen met een zekere ingroeiende vermoeidheid worden herhaald. De “bereidheid is groot”, er is nog steeds “een belangrijk draagvlak” bij de bevolking – we durven dat te betwijfelen – en uiteraard is het voor niemand de bedoeling “de burger of de reiziger te treffen”.
Ondertussen luisteren regeringsleden beleefd naar delegaties, wordt er nét niet gegeeuwd bij het herhalen van eisenbundels aan de ene en nadruk op de noodzakelijkheid van maatregelen bij de andere partij, en hebben de verschillende regeringsleiders al tot in den treure bevestigd dat het “nu of nooit” is voor deze maatregelen.
22,5 miljoen and counting – dat is het bedrag dat volgens berekeningen van BTC, VVR en UPAV de stakingen dit jaar al gekost hebben aan de reissector.
Er is echter een sluipende kost bijgekomen. Door “stakingsangst” – wij verzinnen het woord waar u bijstaat, maar u begrijpt de verwijzing naar “vliegangst” – horen wij bij verschillende spelers dat consumenten in de afgelopen twee maanden bezorgd informeerden naar mogelijke stakingsacties vóór ze een boeking maakten. Meestal werd er met succes voor of na de stakingsdata geboekt.
Toch zullen luchtvaartmaatschappijen en hotels een klein of groot “gat” zien ontstaan voor vertrekken op de aangekondigde stakingsdata. Dat soort dynamiek mag je niet onderschatten: met name in de luchtvaart zijn schokken in de bezetting van één vlucht, ook daarvoor en daarna nog merkbaar in de resultaten. Aan elke stoel héén hangt in principe ook een terugkeerstoel – dus de meeste op 20 en/of 22 mei niet bezette vluchten zullen ook een lege component hebben daarna. Vandaar dat wij spreken over sluipende kost.
Het ziet ernaar uit dat er op de nationale luchthaven achter de schermen redelijk veel overleg is geweest in verband met de stakingen van deze week, en dat men consensus heeft gevonden om een en ander tot het minimum te beperken. Het negatief effect van een vijfde sluiting op de uitstraling en de betrouwbaarheidsperceptie van de airport wordt deze keer blijkbaar door alle partijen serieus genomen, zo vernemen we in luchtvaartkringen.
Toch is het met klamme handen en gespannen zenuwen afwachten wat het effect zal zijn. Ha ja, en op 25 juni wordt er een nationale manifestatie aangekondigd. De bonden beseften blijkbaar dat de eerst aangekondigde timing van 27 juni wel héél veel ruimte gaf voor een vroeg vertrek naar de zon voor hun leden met schoolgaande kinderen.
Geef een reactie
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.